En sevdiğim mevsim yazın bitmesinden mi, mevsim dönümünden mi, iş-ylisans temposunun başlamasından mı, bazı özel ve beni bıktıran bir konudan mı, 2 yıl önce bu zamanlar nnemin yoğun bakım-servis zamanlarını hatırlayıp hüzünlendiğimden mi bilmiyorum depresifim bu aralar. Enerjimi yükseltmek için elimden geleni yapıyorum.
Tezime ilişkin hiç bir şey yapmıyorum(!). İçime sinmiyor. Laboratuarı özledim çok..
Bir ara eskişehire gidip geldim mikerayı görmeye. Fal baktırdım ve falcı resmen saçmaladı. Hayır zaten çok inanmam bu işlere ama bu cidden komikti.
İçimi kıpırdatan, özgür bırakan bir an yaşadım ama anla sınırlı kaldı. Üzgünmüyüm bilmiyorum zaman gösterecek..
Bu ara önceden sevdiğim bir youtubera karşı soğudum. 'İnsanlar ünlenince değişebiliyor' klişesinin gerçeği kendisi.. Videoları eskisi gibi gelmediği için yorum yaptım biraz daha özenli davransın diye olumlu eleştiri yorumama sinir olmuş. Ki ilk kez yorum yapıyorum. Bi başka önceleri artık takip etmediğim gezginlerden birine 'reklam' larından ötürü eleştiri yapmıştım. Çünkü sürekli plaza yaşamının sıkıcılığından, az para ve eşya ile dünyanın gezilebileceğinden bahsedip 'reklam' yapmalarını saçma bulmuştum. Ha şimdi farkediyorum, 'içerik üretip' 'youtube'dan para kazanmak' olaylarını.. Bilmiyorum artık sahte geliyor dilediğim işi yapıyorum, düzene uymuyorum cümlelerini..
Para mevzularından hiç hazetmiyorum. Hala çocuk gibi görülmekten de..
Diyetim bu ay gitmiyor. Yarın diyetisyene gideceğim.
Bu ara anneme olan özlemim acı veriyor. Ağlama krizlerim var ve herşey bana onu hatırlatıyor. Bir de etrafımdaki insanların öleceğini düşünüyorum. Bu arada ben, kendim ölmekten korkmuyorum.
Şimdi kalkıp pazar temizliği ve yemek yapıcam. Üzerine leslie ile spor. Sonra hastaneye ananeme gidicem ve ona zeytin götürücem. Kardeşim sevdiği müziği açıp bilgisayarı önüne koymamı sabırsızlıkla bekliyor şu an.
Görüşürüz bloğum, anı defterim, dert ortağım...
Mermaid
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder