Ruh kısmı önemli :D Bugünkü hadise şu: yengemin akrabası olan daha önce muhabbetim olmayan bir çocuk geçenlerde facebook üzerinden selam vermişti. Mesajı görmezden gelmiştim. Sonra bugün cevap vereyim dedim. Hay vermez olaydım. Havadan sudan konuşurken pat olayı 'ruhunun sapkınlıkları' ile başlayan bir cümle ve akabinde küfürle bitirdi. Kalakaldım. Hemen engelledim. Direk kuzenlerime yazdım hesabı mı çalındı diye. Küçük kuzenim yazmış çocuğa instagramdan. Çocuk da facebook hesabım yok vs demiş. Bir de 'ruhuna nasıl bastırmış bilmiyorum o kişi ben değilim' demiş. Yine bir ruh meselesi :D Her neyse kuzenime numarasını vermiş açıklama yapmak istiyormuş bana. Ben de gerek yok, facebookuna sahip çıksın yeter dedim. Kafalarda soru işareti ile bu da böyle bir anı olarak kaldı. Çocuğun cidden kafası güzeldi ondan mı böyle yazdı, yoksa hesabı mı çalındı bilmiyorum. Tek bildiğim sosyal medya fena. Herkes kullanmayı bilmiyor. Hesabını çaldırınca ya da hesabı kullanmayı bırakınca diğer insanları uyarmayan o kadar çok insan varki..
Sosyal medya hesaplarımı dondurmayı düşünüyorum. Sonra pat anılarım diyorum, iletişim diyorum :/
Bugün kardeşimle bahçede oturduk biraz yürüdük.
Paul Lafargune'nin Tembellik Hakkı kitabını bitirdim. 5/5
Bir kişisel gelişememe kitabı (Marianne Power) okudum.
Kafama takılan şeyler ( 2. bahar , yalnızlık ) yüzünden kendimi duygusal yeme atağı yaşarken buldum : köfte, mıhlama.
Şifa diliyorum herkese...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder