Cuma günü haftasonu tatili başlıyor demek benim için..
Cuma günü Yenice'den Çanakkale'ye geliş demek..
Otobüsten carrefoursa'nın orda inip çarşıdan yürüyerek kordona inmek
Kordon starbucks'da oturup bir kahve içmek demek..
Cuma günleri kardeşime kavuşacağım mutlu gün demek..
Cuma günleri bazen Limoyu görüp eve öyle geçmek demek..
Eski cumalarımda da mikera ile buluşur yemek yer şöyle bir kordon yürüyüşü yapardık.. Mikera bitmek bilmeyen okul sorunlarını anlatırdı; ben de çeşitli sorunlarımı. Annem arardı nerde kaldın, kardeşin bekliyor diye.Buna bazen çok sinir olurdum, bazen aldırış etmezdim. Ama şimdi o günleri özlüyorum, hem de çok..
Artık biliyorum ki bir gün bugünleri de özleyeceğim. O yüzden kıymetini bilmeye çalışıyor ve şükrediyorum bol bol.
Gelelim haftanın bu son günü nasıl geçti?
Okulda nöbetçiydim ve yoğundu.
Bir hocadan okulumuzda PISA yapılabileceğine dair bişey duydum. Kesin bir şey yok ama heyecanlandım. Ve o okulun PISA koordinatörü ben olmak istedim. Ama konuyu açmadım :/
Her ayın 15'inde küçükken annem bana karışık pide söylerdi. Bugün yine annem varmış gibi kendime karışık pide ısmarladım. Annem.. Rahat uyu..
Gelince yine üstte yazdığım gibi carrefour'da indim. Aslında otobüs avm tarafına gidiyodu, bu hafta değişiklik yapmak istedim. Son anda vazgeçtim ve carrefour'dan sonraki ışıklarda indim. Çarşıdan yürüdüm. Topun ordaki banklarda oturdum ve şehri dinledim. Hafızama kaydettim bugünü.. Hava da güzel. Aralık ayına göre bayağ sıcak.
Şu an nerdeyim? Starbucks :D Misto grande & yılbaşı süslemeli browni eşliğinde bu yazıyı yazıyorum.
Eve gidince kardeşceğzıma zaman ayırmak istiyorum. Yarın 7 var :( köye gidicez. Öyle.
Görüşürüz sevgili bloğum, dert ortağım anı defterim..
Mermaid
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder